Advertisement

စာေရးသူ Keith Lyons ဟာျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းကလူသူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ လႈိဏ္ဂူတဂူအေၾကာင္း ေျပာျပထားပါတယ္။ ဓာတ္ပံုေတြကိုေတာ့ David Van Driessche ကရိုက္ကူးထားပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းကိုစြန္႔စားခန္းထြက္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ လႈိဏ္ဂူတဂူကိုေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအမည္မသိလႈိဏ္ဂူရဲ႕ေနရာအတိအက်ကိုေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမသိခဲ့ဘူး။ ျပီးေတာ့အဲ့ဒီေနရာကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာသြားရမယ္ဆိုတာကိုလည္းမေျပာတတ္ပါဘူး။

က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကပၸလီပင္လယ္ (Andaman Sea) နဲ႔နီးတဲ့မုတၱမေကြ႔ကျမိဳ႕ေလးတျမိဳ႕ဆီကေန သေဘၤာနဲ႔ခရီးတုိေလးတခုသြားရင္း လႈိဏ္ဂူဆီေရာက္ခဲ့တာလို႔ထင္တာပဲဗ်။ က်ေနာ္နဲ႔အတူ ခရီးထြက္ရတာ၀ါသနာၾကီးတဲ့ Bjorn Burchard နဲ႔ လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ေနရာေတြကို ဓာတ္ပံုရိုက္ရတာ၀ါသနာထံုတဲ့ David Van Driessche တုိ႔လည္းပါတယ္။

ေဒသခံလမ္းျပကေတာအုပ္ၾကီးထဲက သဘာ၀အတိုင္းျဖစ္ေပၚေနတဲ့ထံုးေက်ာက္လႈိဏ္ဂူ၀နားမွာထိုင္ေနတာပါ။

ေတာတြင္းခရီးထြက္ျပီးေနာက္က်ေနာ့္ေဘာင္းဘီမွာျပဲရာေတြအမ်ားၾကီးပဲ။ တကိုယ္လံုးလည္းပြန္းရာပဲ့ရာေတြနဲ႔ျပည့္လို႔။ ဗိုက္ကလည္းဆာ၊ ေရကလည္းဆာ၊ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္းပင္ပန္းေနျပီ။

ဒါေပမယ့္က်ေနာ္စိတ္မညစ္ဘူးဗ်။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ေဒသက လႈိဏ္ဂူတဂူကိုရွာေတြ႔ခဲ့ျပီေလ။ ၁၈၂၇ခုႏွစ္ကတည္းက ဘားအံနဲ႔ေမာ္လျမိဳင္တ၀ိုက္ကေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကို မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီလႈိဏ္ဂူအေၾကာင္းေဒသခံေတြကေတာင္မသိေသးဘူး။ သိရသေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကဒီလႈိဏ္ဂူထဲပထမဆံုး၀င္မယ့္ ႏုိင္ငံျခားသားေတြပဲ။

အဲ့ဒီေန႔ကေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းတယ္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔အားလံုးေမလရဲ႕အပူဒဏ္မွာေခၽြးဒီးဒီးက်ေနၾကျပီ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕လမ္းျပကပင္စည္အျမစ္တခုကိုေျခရာခံရင္း ဂူေပါက္၀ကိုရွာေတြ႕သြားတာေလ။ မသိရင္က်ေနာ္ကမစၥစၥပီျမစ္တေလွ်ာက္မွာလူစြန္႔စား ဟက္ကယ္ဘယ္ရီဖင္းနဲ႔ခရီးသြားေနရသလိုပဲ။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတေယာက္က ပင္စည္အျမစ္တခုကိုေျခရာခံရင္း ဂူေပါက္၀ကိုရွာေတြ႕သြားတာပါ။

က်ေနာ္တို႔လည္းေရတုိက္စားထားလို႔ေခ်ာေမြ႕ေနတဲ့ထံုးေက်ာက္အမိုးေအာက္ကေနငံု႔ျပီးအထဲ၀င္ၾကည့္ၾကတယ္။ “မိုးတြင္းဆိုရင္ဒီေနရာတခုလံုးေရေအာက္ေရာက္သြားတတ္တယ္ဗ်” လို႔လမ္းျပကေျပာတယ္။ အရင္အပတ္ကပဲမိုးၾကီးလို႔လႈိဏ္ဂူတခ်ိဳ႕ေရထဲျမဳပ္သြားေသးတယ္။

ေရွ႕ကေနဦးေဆာင္သြားေနတဲ့လူငယ္တေယာက္ကဓားမနဲ႔အဆူးေတြပါတဲ့ႏြယ္ပင္ေတြကိုခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းရတယ္။ အ၀င္လမ္းဟာေခ်ာက်ိက်ိနဲ႔ဗ်၊ ျပီးေတာ့ေမွာင္မဲေနတာပဲ။ က်ေနာ္တို႔မွာရွိသေလာက္ဓာတ္မီးတပ္ခေမာက္နဲ႔ ဓာတ္မီးေတြရဲ႕အကူအညီနဲ႔ဂူထဲကိုၾကည့္ၾကည့္ေပမယ့္ ဂူတခုလံုးကိုမျမင္ရဘူး။

ဒါေပမယ့္ဂူအမိုးမွာတြဲေလာင္းခိုေနတဲ့လင္းႏို႔ေတြကေတာ့ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားပံုပဲဗ်။ သူတို႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကမီး၀င္း၀င္းေတာက္ေနတယ္။ က်ေနာ့္ေခါင္းေပၚကေနလင္းႏို႔တေကာင္ျဖတ္ပ်ံသြားတာကို သတိထားမိတယ္။ လန္႔ျပီး အားကနဲေအာ္လိုက္ေတာ့ လႈိဏ္ဂူထဲကေနပဲ့တင္သံျပန္ထြက္လာတယ္။

လူသြားလူလာနည္းတဲ့လႈိဏ္ဂူေတြထဲမွာ ႏြယ္ပင္ေတြနဲ႔ထံုးေက်ာက္တုိင္ေတြေရာယွက္တည္ရွိေနတယ္။

လိႈဏ္ဂူနံရံမွာႏြယ္ပင္ေတြနဲ႔ထံုးေက်ာက္တုိင္ေတြေရာယွက္တည္ရွိေနတယ္။ ဂူအတြင္းလွည့္ပတ္ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ ေက်ာက္ခတ္ပန္းဆြဲေတြ ထံုးေက်ာက္တိုင္ေတြအမ်ားၾကီးေတြ႔ခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ႕ထံုးေက်ာက္ေတြဟာေလနဲ႔ေရရဲ႕ျပဳျပင္မႈေၾကာင့္ ပတၱလားလိုပံုစံေလးျဖစ္ေနတာေတာင္ေတြ႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ၾကည့္ရံုပဲၾကည့္ျပီး မထိမိမကိုင္မိေအာင္ေတာ့သတိထားရတယ္ဗ်။

ဂူအတြင္းမွာအေကြ႔အေကာက္ေတြကလည္းမ်ားပါ့ဗ်ာ။ တေနရာမွာဆိုထံုးေက်ာက္ေတြက က်ားတေကာင္ခုန္အုပ္ေတာ့မယ့္ဒီဇိုင္းျဖစ္ေနတာလည္းေတြ႔ရရဲ႕။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြေတြကိုအဲ့ဒီပံုကိုျပဖို႔လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူတို႔ကတျခားလႈိဏ္ခန္းတခုဆီေတာင္ေရာက္ေနၾကျပီ။

၀ကၤပါလိုျဖစ္ေနတဲ့လႈိဏ္ဂူအတြင္းခန္းကို ဘယ္ေလာက္က်ယ္လဲေျပာဖို႔ခက္ပါတယ္။ ဂူအမိုးျပိဳထားတဲ့ေနရာကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာဂလိုင္တခုထဲကေနတြယ္တက္ျပီးေနာက္ထပ္ဥမင္လႈိဏ္ေခါင္းေတြဆီေရာက္သြားတယ္။ အဲ့ဒီဥမင္ေတြရဲ႕နံရံမွာျမစ္ကပို႔ခ်တဲ့အနည္နဲ႔ႏုံးေတြစုေနျပီး လင္းႏို႔ေခ်းနံ႔ကလည္းတေထာင္းေထာင္းထေနတယ္။

လႈိဏ္ဂူအတြင္းကေနရာတခု။

တုိက္စားခံထားရတဲ့ထံုးေက်ာက္ေတြကိုၾကည့္ရင္း အခ်ိန္နဲ႔ေရဟာဘယ္အရာကိုမဆိုတိုက္စားႏိုင္စြမ္းရွိေၾကာင္း သတိထားမိခဲ့တယ္။ လႈိဏ္ဂူတြင္းလမ္းဆံုတေနရာကိုေရာက္ေတာ့ နတ္ရုပ္တုတခုနဲ႔ပိုက္ကြန္ေဟာင္းတခုကိုအံ့ၾသဖြယ္ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ လမ္းျပကေတာ့ဒါဟာလင္းႏို႔ဖမ္းတဲ့သူေတြက်န္ခဲ့တာျဖစ္မယ္လို႔သံုးသပ္တယ္။

အနားမွာေျမြအၾကီးၾကီးတေကာင္ေခြေနတာလည္းေတြ႔ရရဲ႕။ ေျမြၾကီးကၾကီးလြန္းလို႔စေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းတုန္းက ႏွစ္ေကာင္မ်ားလားလို႔ေတာင္ေတြးမိတယ္။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူပါလာတဲ့ေဒသခံေတြကေတာ့ အႏၱရာယ္မရွိပါဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။

ေနာက္ထပ္လႈိဏ္ခန္းတခုထဲမွာေတာ့ေခါင္မိုးေပၚကေနတြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ေက်ာက္တိုင္တခုကိုေတြ႔ရတယ္။ ျပီးေတာ့ခရုပတ္ေဗြအခြံေတြကိုပါအစုလိုက္အပံုလိုက္ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေတြဟာလည္းအခ်ိန္တခုၾကာလာရင္ ထံုးေက်ာက္ေတြအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားမယ္လို႔ထင္ရပါတယ္။

Moby Dick Tours (myanmartravel.cc) နဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ျပီးအဲ့ဒီဂူကိုသြားလည္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ပြင့္လင္းရာသီမွာပဲသြားလည္လို႔ရမွာျဖစ္ျပီး လမ္းျပမေခၚမျဖစ္ေခၚသြားသင့္ပါတယ္။ က်န္းမာသန္စြမ္းေနဖို႔လိုအပ္သလို ျဖတ္ျဖတ္လတ္လတ္နဲ႔စြန္႔စားခ်င္စိတ္ရွိဖို႔လည္းလိုအပ္ပါတယ္။

Keith Lyons ဟာနယူးဇီလန္လူမ်ိဳးခရီးသြားစာေရးဆရာတေယာက္ျဖစ္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ိုက္ေလ့လာလည္ပတ္ေနတာ ၁၀စုႏွစ္တခုေလာက္ရွိေနပါျပီ။ Opening Up Hidden Burma ဆိုတဲ့စာအုပ္ကိုပူးတြဲေရးသားတည္းျဖတ္ခဲ့သလို ျမိတ္ကၽြန္းစုအေၾကာင္းေရးသားထားတဲ့ The Last Untouched Paradise ဆုိတဲ့စာအုပ္ကိုလည္းဓာတ္ပံုဆရာ David Van Driessche နဲ႔ေရးသားျပဳစုေနပါတယ္။

၎တို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕သတင္းမ်ားကို Keith Lyons (keithlyons.net) David Van Driessche (davidvandriessche.com) တို႔မွာဖတ္ရႈႏုိင္ပါတယ္။

(ဘာသာျပန္ဆိုသူ – ေနသီဟ)

Advertisement

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here